was successfully added to your cart.

Słowo Boże jednoznacznie wskazuje na rodziców, jako odpowiedzialnych za wychowanie dzieci. Od czego powinniśmy zacząć biorąc na siebie tę odpowiedzialność?

Zasady ogólne

Jako rodzice mamy przekazywać dzieciom wszystkie prawa ustanowione przez Boga. Cała trudność polega na ustaleniu, które prawa są odpowiednie do jakiego wieku dziecka oraz  jak je przekazać, by były dla niego zrozumiałe. Bożych zasad dotyczących zarządzania finansami można uczyć od najmłodszych lat. Poniżej podajemy trzy podstawowe.

1) Bóg jest właścicielem wszystkiego, co jest na ziemi. Przyjmując tę zasadę, rodzice modlą się w obecności dzieci o zaspokojenie potrzeb materialnych rodziny. Ważne jest przekazywanie dzieciom prawdy, że zaciąganie kredytów nie jest Bożym planem. Rodzice mogą uczyć tej prawdy pokazując, że wartościową postawą jest rezygnowanie z własnych zachcianek w celu zaspokojenia prawdziwych potrzeb rodziny oraz innych ludzi.

Dodatkowo, dając przykład wiernego oddawania dziesięciny, uczą dzieci Biblijnej zasady oddawania Bogu pierwocin ze swojego dochodu. Gdy dzieci zaczną otrzymywać swoje kieszonkowe, też powinny być zachęcane do oddawania w pierwszej kolejności dziesięciny. 

2) Praktykowanie samokontroli. Nie jest możliwe wychowanie dzieci w dyscyplinie finansowej, jeżeli sami rodzice jej nie praktykują. Rodzice powinni rozmawiać z dziećmi o budżecie domowym i pokazywać jak zaoszczędzić na zakup ubrań, naprawę samochodu, prezenty czy wyjazd wakacyjny. Rodzice powinni nie tylko uczyć ale i sami stosować umiar, niezależnie od tego jakiej wysokości mają dochody. Boże wskazówki dotyczą ćwiczenia dyscypliny we wszystkim, co robimy.

3) Planowanie w oparciu o budżet. Rodzina potrzebuje budżetu niezależnie od wysokości jej dochodu. Dzieci powinny być uczone zarządzania finansami już od najmłodszych lat.

 Właściwy trening

Rodzina stanowi wspólnotę, w której każdy ma jakąś odpowiedzialność oraz korzysta z możliwości, jakie ona daje. Dzieci mają obowiązki domowe, za które nie dostają wynagrodzenia. Może to być na przykład sprzątanie pokoju, zmywanie czy układanie zabawek.

Wartość pieniądza poznaje się jednak dopiero wtedy, gdy ma się jakiś dochód. Wielu rodziców praktykuje dawanie dzieciom kieszonkowego, zwłaszcza w przypadku młodszych dzieci. Kieszonkowe nie powinno być związane z pracami, za które dziecko dostaje wynagrodzenie. Nie powinno być obwarowane jakimiś dodatkowymi warunkami. Kieszonkowe musi być na tyle wysokie, aby dziecko czekało na jego otrzymanie, ale jednocześnie nie na tyle duże aby wystarczało na wszystkie jego potrzeby oraz zachcianki. Dzieci muszą uczyć się oszczędzać na rzeczy, których pragną. Kieszonkowe powinno też wzrastać, proporcjonalnie do wzrostu wynagrodzenia rodziców.
Dzieci mogą być dodatkowo opłacane za niektóre prace dla domu jak na przykład koszenie trawnika, plewienie ogródka, sprzątanie garażu, mycie samochodu itd. – oczywiście w zależności od możliwości finansowych rodziców.

Rodzice powinni ustalić stałe i sprawiedliwe zasady wynagradzania.

1. Wynagrodzenie  można otrzymać tylko za ukończoną pracę.

“Kto uprawia rolę, ma dosyć chleba; lecz kto ugania się za marnościami jest nierozumny” (Przyp. 12,11) Ta zasada uczy dzieci, że jest się opłaconym za całkowite wykonanie pracy, na którą się wcześniej zgodziły. Innymi słowy, należy unikać sytuacji, kiedy rodzice płacą połowę wynagrodzenia za połowę wykonanej pracy. Natomiast, jeżeli praca została wykonana wyjątkowo dobrze to mogą wynagrodzić dziecko ponad to, co zostało wcześniej ustalone.

2. Liczy się jakość pracy.

“Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, nie dla ludzi” (Kol. 3,23). Oznacza to, że dzieci powinny być opłacane tylko za dobrze wykonaną pracę. Oczywiście nie oznacza to, że muszą robić rzeczy perfekcyjnie. Powinny pracować najlepiej, jak potrafią i szczycić się swoimi osiągnięciami.

3. Wynagrodzenie jest sprawiedliwe (uzależnione od rodzaju pracy).

Rodzice powinni dawać godziwe pieniądze za wykonaną pracę, oczywiście nie przesadzając z wysokością. Zbyt duże wynagrodzenie może wykrzywić system wartości w późniejszych latach.

4. Ważne jest dzielenie się swoimi pieniędzmi.

Ta zasada dotyczy zachęcania do przekazywania części wynagrodzenia na misje, ubogich albo inne szczytne cele. Oczywiście nie zastępuje to dziesięciny.

5. Warto oszczędzać.

“Kosztowny skarb jest w mieszkaniu mędrca, lecz głupiec trwoni go” (Przysłowia 21:20) Rodzice powinni zachęcać do oszczędzania a nie do zadłużania się. Jeżeli dzieci będą uczone jak oszczędzać na rzeczy, których pragną, to w przyszłości będą bardziej skłonne do oszczędzania niż zaciągania długów. 

Jak wydawać pieniądze?

Rodzice powinni ustalić kilka gruntownych zasad dotyczących finansowej dyscypliny. Pozwoli to dzieciom zarządzać tym, co otrzymały i wiedzieć jak mogą to spożytkować. Zasady te nie mogą być zbyt restrykcyjne, ponieważ dzieci muszą mieć wolność w wydawaniu swoich pieniędzy. Ponadto dzieci muszą mieć możliwość popełnienia błędu również w tej dziedzinie, dzięki czemu będą mogły wyciągnąć wnioski na przyszłość. Dzieci powinny poważnie zastanawiać się nad tym, jak chcą wydawać pieniądze, ale ich ewentualne błędy nie powinny być zbytnio podkreślane. Natomiast każda mądra decyzja dziecka w sprawie kupna niech będzie okazją do pochwały.

Celem rodziców w edukacji finansowej dzieci jest stopniowe wykształcanie w nich dyscypliny oraz mądrości. Ten cel nie jest osiągany natychmiast. Ważne jest jednak sianie po to, by w przyszłości został wydany plon w postaci odpowiedzialnych decyzji finansowych. Więcej informacji dotyczących praktycznego uczenia dzieci odpowiedzialności finansowej znajduje się w części 2. 

Źródło: Crown Financial Ministries www.crown.org

Polecane pozycje ze sklepu Crown

Kupując w naszym sklepie stajesz się częścią tego, jak pomagamy innym.

DANE FUNDACJI

Fundacja Crown
ul. Zamiejska 7
05-800 Pruszków

Coś nie działa? Napisz