Ratunku! Czy Bóg mi pomoże?

Dlatego też ten wpis chciałabym zadedykować właśnie takim osobom, które mają problemy finansowe, być może są załamane swoją sytuacją i nie widzą z niej wyjścia.

Na początku chcę powiedzieć Wam, że Bóg istnieje naprawdę. On jest realny, jest osobowy i do tego ma wpływ. Nie jest kimś, kto jest tylko obserwatorem tego, co się dzieje na ziemi, ale jest Tym, który posiada potężną moc. Moc, która przewyższa wszystko, co można sobie wyobrazić. Ba! I może użyć tej mocy, aby pomóc każdemu, Tobie również. I właśnie ten potężny, wszechmogący Bóg kocha Ciebie. To jest to, co chcę powiedzieć każdemu, kto doświadcza trudności finansowych. Bóg kocha Ciebie. Nie zapomniał o Tobie. Może jesteś w trudnej sytuacji, może długi Cię przerastają, może wszystko tracisz, może nie widzisz ze swojej ludzkiej perspektywy rozwiązania dla siebie, ale Bóg kocha Cię. Tak bardzo Cię kocha, że oddał życie swojego Syna dla Ciebie. Chcę żebyś zobaczył ogrom Bożej miłości. Czy może być coś większego, czy może być większe poświęcenie, czy może być większy przejaw miłości niż to, że ktoś oddaje swoje życie za inną osobę? Osobiście nie mogę wyobrazić sobie większego przejawu miłości. I właśnie to Jezus zrobił dla Ciebie. Tak, Jezus, Boży Syn, oddał swoje życie, bo Ciebie kochał, kocha i zawsze będzie kochać. Teraz zatrzymaj się na chwilę i pomyśl sobie, że Jezus kocha właśnie Ciebie. Potężny Bóg kocha Ciebie. Nie jesteś Mu obojętny. Nie ma w nosie tego, co robisz, ale śledzi każdy Twój krok i interesuje się Tobą. Nie zostawia Cię samego ani na chwilę. Zawsze jest z Tobą. Towarzyszy Ci w każdej chwili Twojego życia. Widzi Cię i wspiera Ciebie we wszystkim. Również teraz, gdy zmagasz się i wydaje Ci się, że to już koniec.

Na pewno pojawiła Ci się myśl: „No dobrze, skoro Bóg mnie kocha, to dlaczego dopuścił do sytuacji, w której jestem?”.

Odpowiem, że nie wiem, dlaczego tak się stało. Wiem jednak, że Bóg dał nam ludziom wolną wolę i to my sami podejmujemy różne decyzje. Czasami pytamy Boga o to, jakie decyzje podjąć, czasami nie. Czasami jesteśmy Mu posłuszni, czasami nie. Bóg się nie gniewa, gdy podejmiemy decyzje wbrew temu, co nam mówi. On szanuje nasze decyzje. Kiedy jednak podejmujemy decyzje, których podjęcie Bóg nam odradzał, może się okazać, że nie były to dla nas dobre przedsięwzięcia. Wierzę, że Bóg nas prowadzi i ostrzega. Nie zawsze jednak w natłoku pracy i w zabieganiu jesteśmy w stanie usłyszeć Boży głos. Czasami jesteśmy bardzo uparci i chcemy zrobić coś po swojemu, wbrew temu co podpowiada nam cichy Boży głos. Wówczas mogą nas dosięgnąć problemy. To może być jedna z przyczyn kłopotów. Mogą być też inne przyczyny. Ale istotą jest to, że Bóg – niezależnie od źródła naszych trudności – chce nam pomóc. Oczywiście, jeśli to wynika z naszego grzechu, czyli z naszego nieposłuszeństwa Bogu, powinniśmy Go za to przeprosić. Nigdy jednak nie rezygnujmy z Bożej pomocy i wołania o Bożą pomoc.

„Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili.” Hebr. 5, 14 – 16 (Biblia Tysiąclecia).

Dlaczego tak bardzo lubię ten ustęp z Biblii?

Mówi on bowiem o tym, że Jezus jest naszym arcykapłanem. Jak sama nazwa mówi Paweł kierował swój list do Hebrajczyków, czyli Izraelitów, inaczej Żydów. Jak doskonale wiemy, Izrael był i jest narodem wybranym przez Boga. Bóg nadał mu swoje prawo, w tym prawo dotyczące kapłaństwa. Zgodnie z prawem mojżeszowym arcykapłan raz w roku wchodził do Miejsca Przenajświętszego w świątyni, aby tam złożyć ofiarę za grzechy całego ludu. Arcykapłan wstawiał się wówczas przed Bogiem za cały naród i przepraszał Boga za grzechy całego narodu. Kiedy Jezus przyszedł na ziemię wypełnił to prawo. W 5-tym rozdziale Ewangelii Mateusza Jezus powiedział o sobie: Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.  Jak Jezus wypełnił prawo mojżeszowe w kwestii kapłaństwa? On m.in. stał się naszym Arcykapłanem. Jaki jest ten Arcykapłan i co z tego wynika dla nas? Prawo mojżeszowe dotyczyło narodu izraelskiego i tych, którzy przyłączyli się do Izraela. Jednak Jezus jest Arcykapłanem każdego człowieka, niezależnie czy Żyda czy nie-Żyda. Zobaczmy, co na ten temat napisał Paweł: Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie. (Gal. 3 28). Zatem wiemy już, że Jezus jest naszym Arcykapłanem. Co to znaczy? Jezus jest Synem Bożym. Arcykapłan w starożytnym Izraelu był człowiekiem. Jezus jest natomiast Bogiem, który był człowiekiem, który doświadczył tego wszystkiego, czego doświadczamy my jako ludzie. Dlatego też On nas tak rozumie. Doświadczył odrzucenia, upokorzenia, trudności związanych z życiem na ziemi. Musiał już jako dziecko uciekać do obcego kraju, bo król Herod czyhał na Jego życie. Doświadczał również problemów finansowych. Potraktowano Go niesprawiedliwie, bo On, który nie znał grzechu, poniósł śmierć za nasze grzechy. Był niezrozumiany. Czynił tylko dobrze, a poniósł śmierć jak złoczyńca. To, co przeszedł to było nie tylko cierpienie fizyczne, ale również rozdzierające serce cierpienie emocjonalne. Odrzucili Go najbliżsi. Nawet Ojciec w niebie odwrócił się od Niego w momencie, gdy grzechy całej ludzkości spoczęły na Nim. Jezus zatem doskonale rozumie każdego z nas. Rozumie również Ciebie, który doświadczasz problemów w dziedzinie finansów. On zna Twój ból emocjonalny, On zna Twoje rozgoryczenie, rozczarowanie, On zna Twój wstyd i upokorzenie. On wie jak to jest, kiedy tracisz wszystko. On współczuje Tobie i rozumie Cię jak nikt inny. Dlatego Paweł napisał: Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili. (Hebr. 5, 14).  Ludzie mają tendencję, że jak coś naknocą, jak zgrzeszą, jak im coś nie wyjdzie do uciekania czy chowania się. Jednak Słowo Boże mówi, że w takim wypadku powinniśmy przyjść z odwagą do Bożego tronu, aby uzyskać pomoc. Tam po prawicy Ojca zasiada Arcykapłan, który nas rozumie. Zamiast uciekać, gdy nabroimy, zamiast poddawać się gdy są takie trudności, że nikt i nic nie może nam pomóc, powinniśmy właśnie wtedy przyjść do naszego Arcykapłana, którym jest Jezus Chrystus. Właśnie u Niego znajdziemy pomoc. Zobaczmy, że Paweł pisze o tym, by przystąpić z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze.

Po pierwsze gdy mamy problemy i jest źle powinniśmy zwrócić się do Boga, który zasiada na tronie łaski.

Słowo Boże nazywa Boży tron tronem łaski. To oznacza, że Bóg jest Bogiem łaski. Czym jest więc łaska? Na ten temat można pisać dużo, ale w skrócie powiem, że łaska jest niezasłużoną Bożą przychylnością, która pomaga człowiekowi dokonać tego, czego sam nie mógłby w żaden sposób zrobić. Zatem Bóg jest tym, który pomaga nam w sytuacjach, w których sami nic nie możemy zrobić i do tego pomaga nam w sposób niezasłużony. Jego działanie nie jest odpowiedzią na nasze dobre postępowanie, nie jest też odpowiedzią na nasze życie bez grzechu, czy odpowiedzią na naszą doskonałość. Bóg po prostu nam pomaga. Koniec kropka. Taka jest Jego natura. On taki zwyczajnie jest. Dlatego, kiedy dzieje się źle w naszym życiu, powinniśmy przyjść przed Jego tron, bo tam dostaniemy bezinteresowną pomoc, nieuzależnioną od naszych wcześniejszych dokonań czy bezgrzesznego życia.

Po drugie mamy tam przyjść z odwagą.

Bóg wie, że kiedy źle się dzieje w naszym życiu, a jeszcze w dodatku kiedy stało się to w wyniku naszych błędów, to właśnie wtedy brakuje nam odwagi. Mamy tendencję do samobiczowania i chcielibyśmy sami siebie ukarać. Dlatego też m. in. Bóg wzywa nas abyśmy w takim momencie zwrócili się do Niego z odwagą. Przeciwnik nasz, diabeł, będzie chcieć, abyśmy czuli się źle i będzie nas dobijać myślami samopotępania, samoponiżania, samooskarżania itd. Bóg jednak mówi: Bądź odważny, nie słuchaj tych myśli potępienia i poniżenia. Przyjdź do mnie. Uwierz mi! Zaufaj! Jeśli to zrobimy to doświadczymy miłosierdzia i łaski ku pomocy w stosownej porze. Niektórzy mylą łaskę z miłosierdziem. Jak już wcześniej napisałam łaska jest niezasłużoną Bożą pomocą,  dzięki której możemy osiągnąć to, czego sami nie dokonalibyśmy. Natomiast miłosierdzie objawia się wtedy, gdy zasłużyliśmy na karę czy potępienie, ale Bóg daruje nam nasze wszystkie słabości, grzechy i przewinienia. To własnie jest miłosierdzie. Kiedy więc przychodzimy do Boga, On okazuje nam miłosierdzie, nie karze nas za nasze grzechy, nie obwinia nas za błędy, ale przyjmuje nas z przebaczeniem i miłością. Jak to jest możliwe? Otóż, to Jezus poniósł karę za grzechy każdego z nas, Jezus został ukarany z naszego powodu. To Jezus jako Arcykapłan złożył doskonałą ofiarę z samego siebie. Dlatego też nie potrzeba więcej ofiar i nikt nie będzie już karany za żadne grzechy. Bóg jest miłosierny. Przebaczył nam nasze grzechy. Dlatego też możemy przyjść z ufną odwagą do Boga. Droga jest otwarta. Zobaczmy na koniec, że pomoc otrzymujemy w stosownej porze. Wydaje nam się czasami, że już teraz potrzebujemy jakiegoś rozwiązania. Ale Słowo Boże mówi, że Bożą pomoc otrzymujemy w stosownej porze. Bóg najlepiej wie, jak i kiedy udzielić nam pomocy, jakie rozwiązanie będzie dla nas najlepsze.

Zwracam się teraz znowu do tych, którzy mają problemy i nie radzą sobie w różnych dziedzinach życia, a zwłaszcza do tych, którzy mają problemy finansowe.

Przyjdź do Jezusa, jako Twojego Arcykapłana. On poniósł karę za Twoje grzechy, On rozumie Cię jak nikt inny, On współczuje Tobie, wie doskonale, co przeżywasz i nie zostawia Ciebie w tej sytuacji. To właśnie On da Ci łaskę, czyli siłę, aby przejść przez tę trudną i jakże obciążająca sytuację. Łaska to Boża siła, która pomaga tam, gdzie Ty jako człowiek już nic nie możesz. Pamiętaj Jezus nie patrzy na Twoją przeszłość. Jeśli przeprosiłeś Go za swoje grzechy, On już ich nie pamięta i nie wraca do nich. On kocha Cię i nieustannie wstawia się za Tobą. Przejdziesz przez te trudności. Z Bogiem przejdziesz przez ciemną dolinę. Poradzisz sobie. Sam nie dajesz rady, ale Bóg jest z Tobą. Nie opuszcza, ani nie zostawia Cię. Bóg tak bardzo Cię kocha. I wiem, że pomoże Ci i przeprowadzi Cię przez chwilową ciemność. Dlatego proszę Cię, nie poddawaj się, ale przyjdź z odwagą w modlitwie do Jezusa. Módl się swoimi słowami, módl się tak jak czujesz w swoim sercu. Modlitwa to rozmowa z Bogiem, nie potrzebujesz więc wzniosłych słów, potrzebujesz szczerości. To, co Boga porusza to szczere i złamane serce. Bądź odważny w swoich modlitwach i rozmowach z Bogiem. On nie potępia Cię, ale kocha i chce przychylić Ci nieba.

Jeden z moich przyjaciół na pewno powie, że poprzez ten artykuł zachęcam ludzi do nieróbstwa i lenistwa.

Otóż uprzedzając jego uwagę chcę powiedzieć, że potrzebujemy Boga nade wszystko. Zaufanie Bogu nie oznacza jednak brak działania po stronie człowieka. Nie oznacza, że siadamy z założonymi rekami i czekamy na Bożą interwencję. Zaufanie Bogu oznacza to, że w pierwszej kolejności przychodzimy do Niego po pomoc, że stawiamy Boga na pierwszym miejscu, że prosimy Go o interwencję, że staramy się usłyszeć, co Bóg ma nam do powiedzenia w tej sytuacji, szukamy, co o tym mówi Boże Słowo. Szukamy też rady Bożych ludzi. Kiedy już wiemy, co mamy zrobić – czynimy to cały czas wierząc i trzymając Boga za Jego Słowo, które do nas powiedział. Pomoc Boga może przejawiać się w różny sposób, np. może dać pomysł na rozwiązanie problemu, może podesłać  człowieka, który będzie mieć większą wiedzę i doświadczenie i zechce nam pomóc. Może też oznaczać siłę i zachęcenie na wytrwanie w trudnościach. Oczywiście Boża pomoc nie zwalnia nas z działania. Bóg nam pomaga, ale potrzebuje nas, abyśmy uczynili to, co On nam podpowie. On ze swojej strony uruchamia swoje mechanizmy i uruchamia swoje działanie, którego my nie jesteśmy w stanie wykonać. Potężną mieszanką wybuchową jest bowiem współdziałanie człowieka z Bogiem. Bóg i ja to niezwykły duet. Bóg i ja to dopiero połączenie.

Na koniec dedykuje Wam wspaniały fragment, tym razem z Listu Świętego Pawła do Rzymian:

Któż nas odłączy od miłości Chrystusowej? Czy utrapienie, czy ucisk, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz?  Jak napisano: Z powodu ciebie co dzień nas zabijają, uważają nas za owce ofiarne. Ale w tym wszystkim zwyciężamy przez tego, który nas umiłował. Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce,  ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Rzym. 8, 35 – 39

I już zupełnie na samym końcu polecam tym, którzy poszukują zbawienia i Bożej bliskości mój wpis: Najważniejsza życiowa decyzja. Zawarty tam jest też przykład modlitwy, która prowadzi nas do zbawienia.

Niech dobry Bóg błogosławi Was obficie!

Artykuł zamieszczony za zgodą autorki, źródło: https://wp.me/p38O5l-OL